Η Εύβοια είναι το δεύτερο σε μέγεθος νησί της Ελλάδας μετά την Κρήτη. Έκτο μεγαλύτερο σε όλη τη Μεσόγειο. Το μέγεθός της, καθώς και η γειτνίαση με την ηπειρωτική χώρα έχουν επιτρέψει την ανάπτυξη μιας πλούσια σε αριθμό ειδών πανίδας και χλωρίδας.
Στην Εύβοια έχουν καταγραφεί 57 είδη θηλαστικών, από τα οποία 28 χερσαία, 22 είδη νυχτερίδας και 7 θαλάσσια θηλαστικά. Συγκριτικά, η μεγαλύτερή της Κρήτη διαθέτει 18 είδη χερσαίων θηλαστικών ενώ η Κύπρος μόλις 10, τα περισσότερα από τα οποία έχουν μεταφερθεί εκεί από τον άνθρωπο. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει η κοντινή απόσταση της Εύβοιας από την ηπειρωτική Ελλάδα που επιτρέπει την αποίκιση ακόμα και εδαφόβιων θηλαστικών όπως ο ασπάλακας, ο τυφλοπόντικας και οι αρουραίοι.
Ο κατάλογος αυτός δεν είναι ούτε πλήρης ούτε κλειδωμένος. Νέα είδη νυχτερίδων ή θαλάσσιων θηλαστικών, που διαθέτουν αυξημένες δυνατότητες μετακίνησης, είναι πολύ πιθανό να προστεθούν στις καταγραφές. Η παρουσία κάποιων ειδων, όπως ο ασβός και η νερομυγαλή, είναι αβέβαιη. Άλλα, όπως το ελάφι και ο λύκος, έχουν εξοντωθεί απο τον άνθρωπο εδώ και δεκαετίες. Ενώ άλλα, όπως το τσακάλι, είχαν αφανιστεί αλλά πρόσφατα επανήλθαν, μετακινούμενα απο την ηπειρωτική χώρα, καθώς το καθεστώς προστασίας επέτρεψε στους αριθμούς τους να επανακάμψουν. Και φυσικα, υπάρχει πάντα η πιθανότητα είδη, όπως η αγριόγατα ή ο σκίουρος, να ζουν κρυμμένα στο νησί χωρίς να έχουν ακόμα καταγραφεί. Άλλωστε η πανίδα της Εύβοιας δεν έχει μελετηθεί ποτέ ενδελεχώς και εκπλήξεις, όπως η πρόσφατη τυχαία ανακάλυψη της παρουσίας του ασπάλακα, μπορεί να μεγαλωσουν τον κατάλογο ειδών. Κάτι που ελπίζουμε και ευχόμαστε για το μέλλον.
Γιώργος Παπαγεωργίου
